Jest to metoda rozgrywkowa polegająca na przyjęciu założeń, dotyczących kluczowych krat. Opiera się ona na licytacji lub warunkach koniecznych do realizacji kontraktu. Bardzo często w rozgrywce zdarza się, że realizacja kontraktu zależy od położenia dwóch kluczowych figur. Jednakże niekiedy możemy przyjąć, że położenie jednej z tych figur jest ustalone. Są dwie tego typu sytuacje:
pierwsza - gdy przy korzystnym położeniu danej figury zawsze zrealizujemy kontrakt,
druga - gdy przy nie korzystnym położeniu określonej figury nie mamy żadnych szans wygrania kontraktu.

N zawistował D (S dołożył dwójkę). Zagrałeś D, a następnie K - obrońcy dołożyli da koloru.

Podział trefli 3-2 lub 4 W w impasie gwarantuje nam wygranie kontraktu, bo weźmiemy 5 lew treflowych. Zgodnie z metodą hipotezy powinniśmy założyć 4 trefle u N. N powinien posiadać 6 kierów, świadczy o tym zrzutka S i licytacja. Zakładamy zatem, że N ma 6 kierów, 4 trefle, karo i 2 piki. N nie może mieć singla pik, ponieważ S z 8 pikami otworzyłby 3. Dlatego powinniśmy impasować W grając do 9. Jeśli impas nie stoi to trefle muszą dzielić się 3-2, albo 4 W jest w impasie.


N zawistował W (Wist odmienny). W drugiej lewie zagraliśmy pika, S wziął lewę i ponowił atak treflowy. Jak rozegrać ten kontrakt?

Zacznijmy od policzenia lew. Posiadamy pięc lew pikowych, kierową i dwie treflowe. Ponadto możemy przebić raz trefla, co oznacza, że mamy dziewięć lew. Jeśli impas K wychodzi, to zawsze mamy 10 lew i możemy go wykonać w dowolnym momencie. Spróbujmy znaleźć jakąś rozgrywkę jeśli impas nie wychodzi. Łatwo policzyć, że jeśli S ma K to ma też 9 punktów, z tego powodu nie powinien mieć A, ponieważ miałby wystarczającą ilość punktów by otworzyć licytację. Dlatego N ma A. Warto ponownie zauważyć, że jeśli N będzie miał jeszcze D, to nie wygramy tego kontraktu, ponieważ po zagraniu na ekspas karo N otwiera kiery i oddajemy 2 lewy karowe, kierową i pikową. Dlatego w tym przypadku naszą jedyną szansą jest zagranie na impas 10.A więc ściągamy ostatniego atuta i gramy na impas 10. Jeśli S podłoży honor to puszczamy, wtedy S nie ma jak podegrać kierów, więc po dowolnym odejściu gramy znów karo, a następnie dochodzimy do stołu i gramy W. Jeśli S nadbije to przebijamy i dochodzimy do stołu na K i wyrzucamy przegrywającego kiera, a jeśli nie nadbije to wyrzucam kiera i realizujemy kontrakt.

N zawistował A-K, S dołożył 4-10. W trzeciej lewie N zagrał 10.

Jest typowy przykład metody hipotezy. Oddaliśmy już 2 lewy karowe i musimy oddać jeszcze 2 asy. Żeby zrealizować ten kontrakt potrzebujemy, aby S miał A. Jeśli S ma tego A, to N powinien mieć A, żeby mieć punkty na otwarcie. Dlatego w tej lewie powinniśmy zagrać K.

N zawistował 2 (wist odmienny). Od karty, którą dołożymy w tej lewie zależy przyszłość tego kontraktu. N wskazał wistem, że ma 4 pików i łatwo można wyliczyć, że S ma 5. Potrzebujemy, żeby oba impas w kolorach młodszy stały, dlatego powinniśmy założyć dwa króle u S. Zatem, jeśli S posiadałby A, najprawdopodobniej wszedł by po 1 1, dlatego powinniśmy dołożyć ze stołu K. Jeśli ten kontrakt wychodzi to szczęście musiało nam sprzyjać.

S wistuje K, bijemy A. Gramy D, N bije A i gra karo. Przebijamy i gramy K. Od S spada W. Żeby ugrać ten kontrakt S musi posiadać A, czyli przez to założenie ma 10 punktów (KD, A i W). Jeśli S miałby jeszcze D otworzyłby licytacje. Dzięki tej wiedzy powinniśmy impasować D u N.

Eliminacja jest to motyw pozwalając poprawnie ustawić wpustkę. Natomiast wpustka jest to zmuszenie zawodnika do wyjścia w pewien kolor lub kolory. Zacznij od prostego przykładu:



E wistuje A, następnie K. W trzeciej lewie wychodzi w atu. Jedyną szansą na wygranie tego kontraktu jest wzięcie wszystkich lew kierowych. Żeby tego dokonać wystarczy, że wypuścimy któregoś z obrońców. Ściągamy atuty, żeby nie mieli już ich obrońcy, następnie gramy A, K i karo. Teraz po wzięciu kara obrońcy muszą, albo wyjść pod podwójny renons, albo sami wyimpasują nam D kier, a więc realizujemy ten kontrakt bez problemu.

E zgrał dwa górne piki, a następnie zagrał w nie po raz trzeci. Przebijamy wysokim atutem, a od E spada 10. Przeanalizujmy teraz rozdanie. Nie możemy sobie pozwolić na oddanie dwóch kar i trefla. Niestety , przez to, że E otworzył licytacje, a W nie podniósł z W-10-x, oznacza, że ekspans A nie stoi. W treflach nie oddamy lewy, jeśli ktoś ma D-x i dwa atuty lub E ma D-x-x i dwa atuty. Więc ściągamy 2 razy atuty(Raz figurę z ręki, a następnie do 10), następnie gramy 2 razy trefle z góry( Dama nie spada), więc próbujemy wpuścić E. Udaje się i E musi wyjść albo w karo spod A, albo w piki pod podwójny renons.

Bijemy K, ściągamy atu, żeby obrońcy nie mieli już atutów, kończąc w stole. Następnie przebijamy trefla i gramy K. Teraz gramy piki z góry i wpuszczamy na ostatniego pika. Teraz obrońca musi wyjść albo pod podwójny renons lub w kara, co pozwoli wyimpasować oba honory.